O tema deste poema de Rosalía é o maltrato que recibían os galegos por parte dos casteláns. Expresa un lamento por aqueles galegos que teñen que partir a Castela. Menciona que os galegos volven peor do que estaban antes.
É un poema monologado no que a voz poética é a propia Rosalia pero creemos que quere falar en nome de todos os galegos facendo un chamamento a xente de Castela.
O cantar popular insire dunha forma notable. Pódense ver a utilización dun linguaxe coloquial, utilización de exclamacións...
Os recursos poéticos que utiliza son: a utilización de contrastes, epítetos, utilización de anáforas... Chámalles ós casteláns "fillos do deserto" querendo reflectir os campos áridos e pouco esplendorosos de Castela e exaltando os campos floridos e verdes da nosa Galicia.
"Castellanos de Castilla,
tratade ben ós gallegos,
cando van, van como rosas;
cando véná vén como negros."
Aquí deixamos o poema recitado... Preme aquí
Sara González Iglesias
Álvaro Noal Mariño
No hay comentarios:
Publicar un comentario